XXXII Niedziela Zwykła

Treść

Co mi w  życiu najświętsze w świecie,

Cudne jak wiosna, wonne jak kwiecie,

To polska ziemia, krwią, łzami żyzna

Moja Ojczyzna.

Czego pilnować jak relikwii,

I bronić muszę, gdy ręce czyje

Sięgną po ojców moich spuściznę,

Mojej Ojczyzny.

O, ziemio czarna, ziemio Witosów,

Ziemio Mickiewiczów, Ziemio Bartoszów,

Że cudna ona, każdy mi przyzna,

Moja Ojczyzna.

Z kim się podzielę bólem i łzami,

Zarobkiem moim i zaszczytami,

Krwią moją, sercem i krwawą blizną,

Z Moją Ojczyzną.

Stanisław Komoniewski