XXI Niedziela Zwykła

Treść

Dzię­ku­ję Ci po pro­stu za to, że je­steś

Dzię­ku­ję Ci po pro­stu za to, że je­steś
za to, że nie mie­ścisz się w na­szej gło­wie, któ­ra jest za lo­gicz­na
za to, że nie spo­sób Cię ogar­nąć ser­cem, któ­re jest za ner­wo­we
za to, że je­steś tak bli­ski i da­le­ki, że we wszyst­kim inny
za to, że je­steś od­na­le­zio­ny i nie od­na­le­zio­ny jesz­cze
że ucie­ka­my od Cie­bie do Cie­bie
za to, że nie czy­ni­my ni­cze­go dla Cie­bie, ale wszyst­ko dzię­ki To­bie
Za to, że to, cze­go po­jąć nie mogę, nie jest ni­g­dy złu­dze­niem
za to, że mil­czysz. Tyl­ko my – oczy­ta­ni anal­fa­be­ci chla­pie­my ję­zy­kiem.

ks. Jan Twardowski