XIII Niedziela Zwykła

Treść

Go­ściu, siądź pod mym li­ściem, a od­pocz­ni so­bie!
Nie dój­dzie cię tu słoń­ce, przy­rze­kam ja to­bie,
Choć się na­wys­szej wzbi­je, a pro­ste pro­mie­nie
Ścią­gną pod swo­je drze­wa roz­strze­la­ne cie­nie.
Tu za­wż­dy chłod­ne wia­try z pola za­wie­wa­ją,
Tu sło­wi­cy, tu szpa­cy wdzięcz­nie na­rze­ka­ją.
Z mego won­ne­go kwia­tu pra­co­wi­te psz­czoł
Bio­rą miód, któ­ry po­tym szlach­ci pań­skie sto­ły.
A ja swym ci­chym szep­tem spra­wić umiem snad­nie,
Że czło­wie­ko­wi łac­no słod­ki sen przy­pad­nie.
Ja­błek wpraw­dzie nie ro­dzę, lecz mię pan tak kła­dzie
Jako szczep na­płod­niej­szy w he­spe­ry­skim sa­dzie.

„Księgi wtóre”, Jan Kochanowski